Η ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση) είναι χρονοβόρα διαδικασία, τόσο για τον οδοντίατρο, όσο και για τον ασθενή

Η ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση) είναι χρονοβόρα διαδικασία, τόσο για τον οδοντίατρο, όσο και για τον ασθενή, ο οποίος χρειάζεται να διαθέτει υπομονή και χρόνο, ώστε να ολοκληρωθεί με επιτυχία.

Κατά τη διάρκεια της θεραπείας το δόντι παρουσιάζει αυξημένη ευαισθησία και γίνεται επιρρεπές σε κατάγματα, που μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και στην ανάγκη εξαγωγής του. Καλό θα είναι να αποφύγετε τη μάσηση από την πλευρά της απονεύρωσης, και ιδίως τις σκληρές τροφές, για λίγο καιρό.

Πριν περάσει η επίδραση της αναισθησίας, υπάρχει ο κίνδυνος να δαγκώσετε και να τραυματίσετε τη γλώσσα, τα χείλη ή τις παρειές (μάγουλα) σας. Μπορείτε, λοιπόν, να φάτε μετά το πέρας της αναισθησίας.

Η θεραπεία αυτή καθ’ αυτή είναι ανώδυνη. Ωστόσο, μεταξύ των επισκέψεων, αλλά και αμέσως μετά την τελική έμφραξη του δοντιού είναι πιθανό να παρουσιαστούν ορισμένες ενοχλήσεις που μπορεί να οφείλονται:

• σε ερεθισμό του χώρου γύρω από το δόντι, λόγω των απαιτούμενων χειρισμών κατά τη θεραπεία
• σε αναζωπύρωση παλαιάς μόλυνσης, που προϋπήρχε, αλλά βρισκόταν σε ύφεση.

Τα πιθανά ενοχλήματα ποικίλουν από μια απλή ευαισθησία του δοντιού κατά τη μάσηση, αίσθημα βάρους ή σπανιότερα οίδημα (πρήξιμο) της περιοχής και πόνο. Σε αυτή την περίπτωση ακολουθείστε τις παρακάτω οδηγίες:

• Κάνετε πλύσεις του στόματος με ζεστό αλατόνερο ή χαμομήλι.
• Το υγρό θα πρέπει να είναι αρκετά ζεστό, όσο εσείς το ανέχεστε, η διαδικασία των πλύσεων θα διαρκεί 5 λεπτά και θα επαναλαμβάνεται κάθε 1-2 ώρες.
• Αν αντιληφθείτε την εμφάνιση οιδήματος, βάλτε εξωτερικά στην περιοχή (στο δέρμα) πάγο τυλιγμένο σε πετσέτα, κρατείστε το εκεί 10 λεπτά και επαναλάβετε κάθε 1-2 ώρες. Η παρατεταμένη επαφή του πάγου με το δέρμα μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα. Συμπληρώστε την αγωγή με θερμές πλύσεις του στόματος στα μεσοδιαστήματα. Επιπλέον, σε ύπαρξη οιδήματος επικοινωνήστε με το οδοντιατρείο για οδηγίες, γιατί μπορεί να απαιτείται η χορήγηση αντιβιοτικής κάλυψης. Απαραίτητη είναι η ενημέρωση εκ μέρους σας για τυχόν αλλεργίες σε κάποια σκευάσματα.
• Σε περίπτωση πόνου μπορείτε να λάβετε παυσίπονα δισκία (π.χ. ALGOFREN, XEFO RAPID κλπ.), όταν φυσικά δεν αντενδείκνυνται από το ιατρικό σας ιστορικό. Συμβουλευτείτε μας για τη δοσολογία και την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.
• Η αντικατάσταση του προσωρινού σφραγίσματος πρέπει να γίνει μέσα στις επόμενες 10-15 μέρες, ανεξάρτητα αν υπάρχει πόνος ή ευαισθησία στην περιοχή. Θα πρέπει να αποφευχθεί η περίπτωση απομάκρυνσής του και η έκθεση του ανοικτού δοντιού στο στοματικό περιβάλλον. Συνήθως, βέβαια, αποσπάται ένα μικρό επιφανειακό τμήμα του σφραγίσματος και όχι όλο. Σ’ αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και μπορείτε να περιμένετε μέχρι το προγραμματισμένο σας ραντεβού. Αν όμως αντιληφθείτε ότι έχει απομακρυνθεί ολόκληρη ή έμφραξη πρέπει να προσέλθετε στο οδοντιατρείο άμεσα για επανατοποθέτησή του.
• Μη διστάσετε να τηλεφωνήσετε στο οδοντιατρείο για οτιδήποτε θεωρήσετε αναγκαίο. Τα συμπτώματα που ίσως εμφανιστούν μεταξύ των επισκέψεων δεν είναι ανησυχητικά για την τύχη του δοντιού, ούτε επηρεάζουν το τελικό αποτέλεσμα της θεραπείας. 

Πάντα υπάρχει και η περίπτωση, βέβαια, να μην αισθανθείτε καμία ενόχληση μετά τη θεραπεία, που είναι και η συχνότερη.

Επιτυχία της θεραπείας

Η πιθανότητα επιτυχίας της ενδοδοντικής θεραπείας υπερβαίνει το 90% και εξαρτάται κυρίως από την μορφολογία του δοντιού.

Ρίζες πολύ στενές, με έντονες κάμψεις και στροφές δεν επιτρέπουν την ικανοποιητική επεξεργασία και έμφραξη του εσωτερικού τους.

Παράλληλα, ορισμένες φορές ο πολφός εμφανίζει παρακλάδια, τους λεγόμενους "παράπλευρους σωλήνες", οι οποίοι δεν είναι δυνατό να επεξεργαστούν.

Σε αυτές τις σπάνιες περιπτώσεις παρεμβαίνουμε χειρουργικά και σφραγίζουμε ανάστροφα το άκρο της ρίζας (ακρορριζεκτομή - ανάστροφη έμφραξη).

Τελική αποκατάσταση

Μετά την ολοκλήρωση της ενδοδοντικής θεραπείας, είναι απαραίτητο να τοποθετηθεί το συντομότερο δυνατόν η μόνιμη επανορθωτική εργασία, η οποία θα συμβάλλει στην διατήρηση του δοντιού σας για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Η τελική αποκατάσταση που κάθε φορά απαιτείται, εξαρτάται από τον βαθμό καταστροφής του δοντιού και μπορεί να είναι ένα απλό σφράγισμα, μια θήκη πορσελάνης, ένα επένθετο συνθετικής ρητίνης κλπ.